Koronavirüs iletişim şeklimizi nasıl değiştirdi

Covid-19 coronavirus krizi başladığından beri kaç telefon ve görüntülü görüşme yaptığım ve aldığım için şaşırdım. Geçen hafta FaceTime tarihlerini, video konferanslarını planladım ve bir saat ya da daha fazla süren kendiliğinden iletişim aldım, gençliğimden beri yapmadığım bir şey.

Yalnız değilim. Dünya çapında yüz milyonlarca insan kilit altında, telekomünikasyon yükseliyor. Konuştuğum insanlar yeni sosyal yollarla bağlantı kuruyorlar, sanal bekarlığa veda partileri, mutlu saatler ve onlarca yıldır bağlanmayan arkadaşlarla tekrar bir araya geliyor. İnsanlar ayrı projeler üzerinde çalışırken (neredeyse bir kahve dükkanındaymış gibi) FaceTime’da takılıyorlar ya da her gece Novena’da birlikte dua etmek için arayanlar topluyorlar .

Ancak aramalarda bu artışa neden olan şey nedir ve özellikle telefonda veya görüntülü sohbet konusunda rahat olmayanlar üzerindeki etkisi nedir? Bir ‘telefon kullanıcısı’ değilseniz, bağlanmak için mevcut acele ile nasıl başa çıkmalısınız?

Ekran tarafından kaydedildi

Toronto dışında bir psikolog ve yalnızlık uzmanı olan Ami Rokach, normal şartlar altında aciliyet veya kriz hissi olduğunda arkadaşlara ve aileye yönelme eğilimindeyiz. Birçoğumuz normal sosyal etkileşimden koptuğu için, bir sonraki en iyi şey olarak sesli ve görüntülü aramaları tercih ediyoruz.